In alles




In alles leeft het verteren
Het omploegen van gedachten
Brokstukken aarde gaan stil door mijn handen


En het landschap gaat lopen


Stalen machines spannen draden en er ontstaan sporen
sneeuw wit zonlicht
Dat alles bevriest
maken mijn ogen ijs blauw


Bloemformaties trekken over grenzen ................niemandsland
de neusgatten van dieren dampen en brullen  
Geloven niet langer meer dat er 1 plek bestaat


Want er zijn miljoenen oases waar je even mag zijn
miljoenen plekken waar je niets mag zijn  
voordat de tegenwind komt
en stormen alles verwoesten


In alles leeft de wil om sporen achter te laten
om wegwijzer en raadgever te zijn  


Stille vitaliteit 
die de scherpte van een stuk brain voelt , voelt
hoe het  mes snijdt


Toch weet , passeer je gedachten , ploeg ze niet langer meer om


 


 






Bima Engels