woensdag 5 november 2014



Atlas aarde




Bezonken , span ik blauwe ramen op


luchtfoto's


kijken voorbij de wolven realiteit


Een dodelijke ster van ijzer
neemt afstand.


Draden van vriendschap blijven intact
Overspannen een kloof
die verten van nacht maakt


Verlegd de horizon


En de horizon drijft niet meer
op de schouders van de oceaan


maar wordt een bol van water


En er ontstaan loopbanen
die ik omarm en verlies


wanneer ik mijn blauwdrukken
boven de akkerlanden
van het hoge noorden hou




Bima Engels

woensdag 8 oktober 2014



Een auto op de snelweg




Zo snel flitsen de beelden door me heen


sneller dan dat er een dag kan bestaan
vallen ze weg in mijn geheugen


Steeds sneller rennen de schaduwen en vormen een vergeet put


De harde realiteit wordt scherper in mij
en doet me beseffen dat


elke golf


ook weer verdwijnt in tunnels
snelwegen van tijd gaan er overheen


Niets blijft
Toch de schreeuw wordt avond


En de avonden maken plaats voor nieuwe plekken , nieuwe , prachtige gezichten


De dag schenkt haar prachtige plekken  en prachtige ontmoetingen


als de tunnels van het denken ver weg achter ons liggen


Misschien is dan iets gebeurd waardoor dag en nacht niet langer meer bestaan




Bima Engels




woensdag 1 oktober 2014

Over laten aan




Thuishavens lossen op
verdwijnpunten


die komen , maar lopend komen


Weg reizen


Moeten reizen , ergens naar toe
waar vertrekpunten ontstaan


Slechts korrels van vriendschappen blijven
Verspreid over plekken , die niet langer meer deel uitmaken
van iets wat stil staat


Weg zijn allen wegen
die thuishavens laten ontstaan
en weer loslaten


Voetstappen verspreiden zich
die wonden loze sporen achterlaten


Bima Engels

vrijdag 19 september 2014



Staan




Een flits gaat door me heen en staat


breekt


de stilstand


stil staande kusten
snijden scherp als een voetstap
door me heen


open gaat de mond en spreekt


voetstappen doen pijn




Bima Engels

donderdag 18 september 2014



Een wandeling




In de koelte van de avond
rust de stad


Stalen loopbruggen verbinden de oevers van de rivier
inkt zwart is het water


Nachtstip  


een zeemeeuw


hout en staal praten tegen elkaar
ik ben dood op


en weet dat ik van staal moet worden


taal , ach taal ...


geeft vriendschap , alleen vriendschap


Maar dat verdwijnt , slechts draden blijven over
liefde is iets anders


iets wat ik nog niet ken ,


iets wat alles durft te bevatten


een wandeling , dat was het


een wandeling








Bima Engels














donderdag 11 september 2014

Stenen






Stenen


zijn denkbeelden
die ontstaan
maar moeten verdwijnen als ze gaan verstenen
opslagruimten van tijdstippen , momenten . , herinneringen ..
spiegels
die iets reflecteren  
dat alleen het verleden en het nu omarmt
Een spel van mist dat me gewoon gek maakt
Zo staan er ineens bevroren gezichten voor mijn ogen die ik niet ken
die ik het liefst kapot wil slaan


Maar dan kwets ik als een wolf


Toch wordt jouw ademhaling warmer en rustiger
 
Woest waait het platte land door me heen , als je me verteld waar je vandaan komt
ik moet lachen
om iets wat ik erg mooi vindt




Het regent in mijn achterhoofd
maar een bitter , mooi ongeduld rent  door me heen


Signalen ontstaan ineens in mij
die het piloten bloed sneller doen stromen , stromen ,stromen .....
Rivieren


De stenen vallen weg .
Ik zie vallen


Maar ik wil veel verder


ik wil weg , ..... de gekte van het leven in




Bima Engels

dinsdag 2 september 2014



In alles




In alles leeft het verteren
Het omploegen van gedachten
Brokstukken aarde gaan stil door mijn handen


En het landschap gaat lopen


Stalen machines spannen draden en er ontstaan sporen
sneeuw wit zonlicht
Dat alles bevriest
maken mijn ogen ijs blauw


Bloemformaties trekken over grenzen ................niemandsland
de neusgatten van dieren dampen en brullen  
Geloven niet langer meer dat er 1 plek bestaat


Want er zijn miljoenen oases waar je even mag zijn
miljoenen plekken waar je niets mag zijn  
voordat de tegenwind komt
en stormen alles verwoesten


In alles leeft de wil om sporen achter te laten
om wegwijzer en raadgever te zijn  


Stille vitaliteit 
die de scherpte van een stuk brain voelt , voelt
hoe het  mes snijdt


Toch weet , passeer je gedachten , ploeg ze niet langer meer om


 


 






Bima Engels