Ondergronds




In de velden buiten de stad


tussen de verlaten kassen van
Paarse distels , brandnetels en riet gras


kijk ik naar de vuur vonken van blokken hout 
vuur vlinders gloeien in de nacht lucht  
 
Stil luister ik naar de gespreken tussen man en vrouw


Helder groen worden de dansers en er ontstaat een dans
uit het borduurwerk van planten


Lichamen worden rustig en raken de aarde aan  


Ineens klinkt vallend glas ,
duisternis 


En de Romeinse wolf wordt wakker in mij , waakzaamheid  
De danser begraaft zich ,


maar komt weer tot bloei
Want alles beschermt elkaar en de schaduw trekt weg


wegen worden met stokken afgetast , 
Griekse pilaren beschermen de voetsporen van krachtige boomwortels
die het wandelpad bereiken


handen juichen


Planten buigen diep voor een klein jongetje , dat door het hoge gras 
zijn weg vindt 


En daar   


klinkt een houten fluit,


Nacht ritme


En de dans beweegt zich op het houten ritme van de adem


open gespreken  ontstaan , vragen , zoveel vragen


stilte


wijn


rook


Ik luister naar het vuur tot dat de slaap invalt
En ik weet  ineens
Ik reis terug naar de stad


En neem afscheid   




Bima Engels