De terug keer van D


Steeds dieper & dieper voel ik de gevreesde kou door me heengaan.
En de bevroren adem van mijn hart
haalt adem.
Zwaar dreunen de kisten door de sneeuw


En het regenwoud dampt na in de bevroren bouwstenen


Gletsjers smelten weg 
En ik voel de aders door mijn handen stromen


Nerven van boombladeren die baden in het zonlicht van de Zomer


Steeds harder ren ik
steeds dieper & dieper ren ik de stad in 
Tot dat
de snelheid als een steen in de sneeuw valt 


Zwaar drukken dan de donkere waterputten in mijn rug


De stilte van het verkeer is doof geworden 
En ik hoor helemaal niets meer 


Met warme dekens omarm ik iets wat niet mag sterven op de bevroren straten 
van New York


Blind rennen de stappen


Namen bestaan niet meer 


Nacht 


Krankzinnigheid 


Drank 


Een blinde kokende woede 
ramt door me heen


straten gaan open en dicht 


Deuren zoveel deuren , uitgangen , ingangen


Godverdomme


Daar 


Ver weg ... 


wordt... 


wat ik met al mijn kracht vast hou


binnen gelaten 


nachtopvang ,


voor even is dat wat ik vast hield


ver weg 


van de bevroren straten van New York






Bima Engels