Dwars door de angst heen gaan 


De sporen worden weg gewassen    


Helder en koud stroomt het douche water 
over mijn lichaam


De bomen zijn sneeuw wit


En alles wat eens dierbaar was wordt achter gelaten 
Veilige havens  bestaan niet meer
en maken plaats voor iets anders
 
De open deur staat in bloei 


Kobalt blauw worden de zalen


En ik ren de dood voorbij
Roofdieren  , rotsblokken , ijsbloemen glinsteren op
de ruiten van de snelweg   


The black box registreert de val van een vogel die te dichtbij de Zon durfde
te komen


En het glas spat uiteen  over de stad  


overal water scherven


Maar de angst voor de vlucht is weg
En steeds meer regendruppels vallen van de bladeren







Bima Engels