Spreken met stilte
Enorme witten muren branden op het houten vlot
Leeg en kil kijken de enorme ramen van verf mij aan
Uren gaan voorbij
tot dat de schilderijen beginnen te spreken
en ik luister met mijn ogen
Het licht veranderd en de gedaante veranderen mee
en ik hoor de adem in de huidlagen
Bima Engels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten