Ulysses




De stad is verdwenen
en de elektrische draadsporen rollen langzaam uit


En de zitplaatsen worden verlaten


Rustig praten wij en honden oren begroeten ons


Asfalt paden en duin gras wijzen de weg


Dan waaien scherpe verdorde duintakken en zand valleien open


Strand


En de zee wordt zichtbaar


Met zware jassen en zware werkschoenen wandelen wij langs de rand van de wereld
Een plek waar schepen zich veilig voelen
Daar praten wij


En drinken koffie in de woestijn


Een witte vogel luistert mee
maar wordt weg geblazen door de wind


Erfenissen verdwijnen in het zand
En ik lees jouw gedichten


Verlangend
kijk ik uit naar de onzichtbare Engelse kusten
En ik weet
een duister vierkant bereikt zijn eind bestemming


ik luister naar jouw
En ik voel de helderheid van het zee licht in jouw stem


De zee verdwijnt weer
En we vragen de weg terug
Bossen komen dichterbij


stilte


boom bladeren


En we reizen terug


Het zilveren licht van de stad valt weer op mij
En ik kleur zilver


jij blijft rustig


Ik ben even verdooft 
En dan is de stad weer in mij 


Warm nemen we afscheid


Ik voel me schoon  
En rustig  




Bima Engels