Osip Mandelstam




Mijn aartsvijand Staal
is voor altijd verdwenen


En ik durf weer de droom van een vorig leven
weer uit te tekenen
En langzaam ontstaan er blauwdrukken


Ik heb Mandelstam bij me
wanneer ik de zee weer terug zie


De ruwe steppe aarden beschermt mij


Wanneer duistere en blauwe luchten over trekken


En het strand wordt warm en koud


De angst is weg
En de woeste zee breekt de gesloten ijzeren deuren open
waar versteende standbeelden achter schuil gaan
verstenen even niet langer meer de wereld.


Een zandstorm steekt op


Arabische lente
Ineens draven woeste woestijn paarden door de steden 
En proeven de snelheid van de droom
wanneer de loodzware zadels afgeworpen worden
En blijven liggen in het stof


Danst de wereld


Maar gevechtsvliegtuigen halen deze paarden meteen neer
En de golf wordt onderdrukt


Maar de huid lagen worden dunner en dunner
En de woede van het bloed brandt weer op
 






Bima Engels