Woestijn




Wie de nacht kent


Ziet niet alleen het nachtleven , 
plekken die open gaan wanneer de zon elders ondergaat. 


dan worden de woestijn vlakten zichtbaar die als donker zilver
glinsteren in de ogen van de nacht  


Miljoenen eilanden lichten op


Het nacht leven , drank , te veel drank


ik drink


cafés bruisen


Toch ben ik daar waar
cirkels worden  open gebroken 


cirkels die


geen bloem patronen meer vormen


die niet langer meer


de grammatica van het denken dicteren


Nee , plaats maken voor cirkels die buiten alles leven  , iets wat buiten je eigen wereld leeft


Iets


wat ondanks alles de meest verschrikkelijkste als de mooiste cirkels lief heeft , maar ze tegelijkertijd doorziet voor wat ze zijn


cirkels veranderen voor mij dan in rivieren


die het denken laat stromen naar een zee
waarin geen cirkels meer kunnen bestaan
zelfs als er een steen in valt


Blijven de watercirkels rustig en de klap spoelt weg aan de aan de kusten van D - day


Van zo´n zee droom ik


als ik nacht oceanen boven mijn stad zie opdoemen


dan weet ik ja , die ruimte van denken bestaat
zelfs in een mens








Bima Engels