Sirene ( versie 1 )


Langs de randen van het vaste land
stroomt een machtige rivier door de stad
en de voetstappen van adem en gesprekstof vormen een netwerk
van knoop punten die uitelkaar spatten wanneer ze het water raken


kiezel harten die nooit de bodem zullen bereiken


Niets blijft en ik probeer de scherven van mijn schaduw op te vegen , maar het wordt langzaam nacht
en mijn gedachten liggen in het verleden


De wandeling over de stalen weg naar de andere kant van de stad
is ijl en helder


De nacht zee vangt de energie van de oceaan winden op


ik hoor rotsen praten ,als ik de diepte inkijk


Het stenen tijdperk bouwt stalen totempalen die de voetstappen van mensen over een rivier dragen


herinneringen van vroeger houden ineens op te bestaan , het midden punt kijkt uit over een stad
gigantisch mechanische cirkels van mensen en machines


En de straten zijn schoon en fris als ik de ochtend door me heen voel gaan
Toch zie ik de zon beven in de nacht


Ik leun over een stenen rand van een balkon
na een kop koffie
voel ik warmte van mijn aders
En geniet ik van de bomen in de straat
Rustig leg jij jouw reisplannen uit , die heel voorzichtig de toekomst verkennen    


voordat ik weer onzichtbaar word
hoor ik ver weg sirenen verdwijnen


Bima Engels